Superpaństwo w Europie zignoruje prawo naturalne i społeczno-ekonomiczne

Już w 1952 roku, John Kenneth Galbraith, amerykański ekonomista wykazał, że struktura rynkowa w gospodarce jest coraz bardziej dominowana przez monopole i oligopole, które wywierają decydujący wpływ na różne dziedziny życia gospodarczego, społecznego i politycznego. W kolejnych dekadach po tym wniosku Gelbraitha obserwuje się, że proces dominacji dużego kapitału jest coraz bardziej ekspansywny i agresywny.

Podstawowe prawa popytu i podaży, dorobek chrześcijańskiej myśli ekonomicznej, ekonomii klasycznej oraz dorobek tak wybitnych ekonomistów jak Adam Smith i John Maynard Keynes, a także polskich wybitnych ekonomistów promujący solidaryzm społeczno-gospodarczy, jak między innymi Leopold Caro, zostały zepchane na margines przez grupę silnych korporacji i oligarchów, którzy dzisiaj, jak się wydaje, przestali służyć człowiekowi lecz w pogoni za zyskiem, chciwością i pożądaniem władzy oraz panowaniem nad światem wprowadzają własny, często nielogiczny, wbrew prawom ekonomii i natury, zideologizowany model społeczno-gospodarczy.

Wydaje się, że kształtowaniem obecnego modelu społeczno-gospodarczego w Europie nie rządzą już siła argumentów, prawa naukowe czy naturalne, ale siła i przemoc kapitałowa. Siła kapitałowa, która w coraz większym stopniu w połączeniu z władzą i niektórymi partiami o antysolidarnościowym nastawieniu do społeczności ludzi, tworzą system dyktatu kapitałowego. Wszystko to dokonuje się pod „płaszczykiem” tzw. górnolotnych idei, czyli np. ekologii i ochrony przyrody, gwałcąc przy tym prawa człowieka do życia i do wolności wyboru.

Przykładem tego jest usuwanie przemysłu rolnego na rzecz tworzenia utopijnych systemów żywienia człowieka roślinami albo czymkolwiek, co może być produkowane syntetycznie, aby w jakikolwiek sposób nie naruszać świata zwierząt stawiając człowieka niejako w pozycji niewolnika, ale oczywiście, nie obowiązuje i nie będzie to obowiązywać grup oligarchii.

Żądanie, aby domy i transport przestawić na tzw. ekologiczny tryb, będzie prowadzić do wysokich kosztów, którym nie podołają obecni właściciele mieszkań i domów, bo są zbyt biedni, co doprowadzi do ich wywłaszczenia, albo przejęcia ich własności przez oligarchiczny kapitał, który co prawda dostosuje domy do wymagań ekologicznych, ale za to przejmie własność wraz z lokatorami, którzy wyzuci z własności będą płacili czynsz i zatrudniani przez innych oligarchów w fabrykach, aby mieć dochody na czynsz i żywność, stając się w ten sposób robotnikami tak jak w czasach wczesnego kapitalizmu.

Cały zysk i przepływ kapitału będą następowały pomiędzy potężnymi grupami kapitałowymi, których układ monopolistyczny i oligopolistyczny będzie także sobie podporządkowywał władze państwowe. Obecnie jest to już bardzo widoczne, chociażby obserwując afery uwikłania posłów z Parlamentów Europejskiego w różne afery jak np. katar-gate, które są tylko wierzchołkiem góry lodowej.

Szczyty w Davos od lat siedemdziesiątych miały początkowo na celu niwelowanie różnic ekonomicznych na globie ziemskim. Wraz z upływem lata widać, że tak nie jest, bo obecnie ok. 80% wypracowanych globalnie aktywów trafia do kieszeni 5% najzamożniejszych ludzi – grupy oligarchów światowych. To wszystko zaprzecza temu, że tzw. niewidzialna ręka rynku działa, gdyż została ona uwięziona i ma zakaz wstępu.

Pewnie byłoby bardzo smutno Adamowi Smith, gdyby żył, że jego marzenie o równomiernym wzroście bogactwa narodów i ludzi zostało zaprzepaszczone przez oligarchów kapitałowych, którzy mają mentalność bardziej „krwiożerczą” niż we wczesnym kapitalizmie, który wtedy mimo wszystko kierował się jakimś ideałami, bo starał się w miarę możliwości dbać o możliwości mieszkaniowe dla swoich robotników.

Obecna sytuacja jest wynikiem budowania superpaństwa w Europie, w co włączyli się władcy tego świat i właściciele wielkiego kapitału, którzy pozbawieni wartości chrześcijańskich i pozorując przywiązanie do etyki, prowadzą do usypiania czujności ludzi pogrążają Europę w bezkształtny twór, łudząc ludzi obietnicami bez pokrycia o dobrobycie i świetlanej przyszłości prowadząc Europę do coraz większej anarchii i chaosu. Taki był cel zarówno Marksa jak i Spinellego.

Robert Schuman odcinał się od takiego kierunku i demaskował te zagrożenia między innymi w następujący sposób: „Moja idea nie polega na tym, aby połączyć kraje w celu stworzenia superpaństwa. Nasze kraje europejskie są historyczną rzeczywistością. Z psychologicznego punktu widzenia byłoby to niemożliwe i nierozsądne, aby się ich pozbyć. Ich różnorodność jest dobrą rzeczą i nie ma sensu, aby je usuwać lub dokonywać zrównywania lub unifikacji” (Robert Schuman).

„Strzeżcie się tych, których czar prowadzi cię do bierności. Strzeżcie się tych, którzy chcą uśpić nas w fałszywym poczuciu bezpieczeństwa. Strzeżcie się dostarczycieli pustych zapewnień dotyczących środków realizacji bezpieczeństwa. Oni starają się wprowadzać etapami i krok po kroku, to co zdrowy duch narodu odrzuca i się temu sprzeciwia. Ostateczny ich cel jest jasny. Oni starają się zgasić życie religijne w kraju i w ludziach. Z miłości do naszych dzieci, chcemy zapobiec tym następstwom. Taka nasza postawa, którą przyjmujemy, nie powinna wynikać tylko z przeciwstawienia się, ale przede wszystkim dlatego, że nie możemy zdradzić duszy naszego narodu” (Robert Schuman).

Obecnie coraz więcej osób zaczyna sobie uświadamiać, że obecni tzw. liderzy w UE i zwolennicy Spinellego już bez ogródek i pod przymusem budują superpaństwo, odbierając ludziom i narodom prawo do wolności. Wszystko to odbywa się przez alians tzw. europejskich polityków z oligarchami, co znakomicie zilustrował George Orwell w książce wydanej w 1945 pod tytułem „Farm zwierząt”. Wówczas i wiele dekad później ludziom wydawało się, że jest to opis systemu sowieckiego, a po upadku związku radzickiego i pierestrojce myślano, że już do tego nie będzie powrotu. Tymczasem, oczywiście nie nastąpił powrót do poprzedniego związku radzieckiego, lecz zaczął nadchodzić system 1000-krotnie groźniejszy, bo ideologia panów-oligarchów, swego rodzaju uprzywilejowanej kasty, hołdującej prymatowi zwierząt i natury nad masami ludzi, którzy mają być tylko narzędziem w nowym systemie.

Niech ilustracją idącej katastrofy będą następujące tezy i cele jakie wyznaczają sobie naśladowcy Spinellego, którzy na wzór zapisów w manifeście z Ventotene przygotowują zmianę traktatów prowadząc UE do superpaństwa:

• Mają runąć wszelkie stare, konserwatywne instytucje [społeczne], powstrzymujące ów proces, a kryzys, który zaistnieje, należy odważnie i zdecydowanie wykorzystać.
• Rewolucja europejska musi mieć charakter socjalistyczny. Jednakże działania, jakie należy podjąć w tym celu, nie mogą być określane jedynie z perspektywy doktrynalnej. Zgodnie z takim podejściem, należałoby co do zasady znieść prywatną własność środków produkcji – mogłaby ona być tolerowana jedynie w przypadkach koniecznych.
• Własność prywatną należy znieść, ograniczyć, skorygować, poszerzyć, odpowiednio dla każdego indywidualnego przypadku, niedogmatycznie i pryncypialnie.
• Trzeba będzie niewątpliwie dokonać nacjonalizacji na szeroką skalę, bez poszanowania dla dotychczas nabytych praw.
• Dyktatura partii rewolucyjnej stworzy nowe państwo, a wokół niego – nową, prawdziwą demokrację.

W powyższym kontekście warto przytoczyć wybrane zapisy do zmiany traktatów, które mają na celu stopniowe usuwanie suwerenności narodów, usuwanie instytucji i konstytucji narodowych wraz z likwidacją parlamentów narodowych oraz banków centralnych, a także likwidację kasy państwowej, czyli usuwanie budżetów narodowych. Oto co ludzie Spienellego i orędownicy superpaństwa żądają w ramach zmian traktatów:

• domagają się wzmocnienia zdolności Unii do działania poprzez znaczne zwiększenie liczby dziedzin, w których decyzje o działaniach są podejmowane większością kwalifikowaną oraz w drodze zwykłej procedury ustawodawczej,
• dążą do ustanowienie wyłącznych kompetencji Unii w zakresie środowiska i różnorodności biologicznej oraz negocjacji w sprawie zmiany klimatu,
• chcą ustanowić kompetencje Unii w obszarach energii, spraw zagranicznych, bezpieczeństwa zewnętrznego i obrony, polityki granic wewnętrznych w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz infrastruktury transgranicznej,
• decyzje w sprawie sankcji, kroków przejściowych w procesie rozszerzenia i inne decyzje w zakresie polityki zagranicznej mają być podejmowane przez większość kwalifikowaną;
• podejmowanie decyzji w sprawie podatków bezpośrednich i pośrednich ma wykorzystywać zwykłą procedurę legislacyjną i większość kwalifikowaną; wzywa do ustanowienia wieloletnich ram finansowych na okres pięciu lat.

W obliczu takiej sytuacji należy wezwać wszystkich ludzi dobrej woli, związki zawodowe, rolników, górników, różne instytucje społeczne i samorządowe do budowania solidarnego ruchu oporu przeciw superpaństwu, który we współpracy z obywatelami innych krajów w Europie, idąc ze sztandarem Roberta Schumana stawi opór, tworząc struktury organizacyjne, intelektualne i merytoryczne, aby skutecznie odeprzeć tę falę tsunami jaką byłaby gehenna życia w superpaństwie.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuj i.pl

rs