Pogrzeb prof. Michała Bielawca na cmentarzu Farnym w Białymstoku

W ostatniej drodze prof. Michała Bielawca towarzyszyła mu rodzina i bliscy, a także koledzy i koleżanki z pracy oraz jego wychowankowie.

Prof. Michał Mysliwiec - w imieniu dawnych podwładnych - wspominał dokonania prof. Bielawca. Jak mówił, ten jako szef był szalenie wymagający, choć na szczęście niezbyt surowy. Nakłaniał swoich podwładnych do większego wysiłku w pracy, rozwoju naukowego (przy klinice działało laboratorium), ale też współpracowania z rożnymi jednostkami w kraju i zagranicą (Pan Profesor swoją skodą woził współpracowników na różne wydarzenia krajowe).

Profesor Bielawiec był nie tylko dobrym szefem, ale też kolegą z pracy. Lubił żartować, opowiadać dowcipy, dbał o właściwy poziom integracji zespołu (organizował w swoim domku letniskowym spotkania dla rodzin współpracowników).

- Żegnamy legendę polskiej i światowej medycyny. Żegnamy jednego z twórców polskiej hematologii, legendę interny - mówił w imieniu społeczności UMB Rektor-Elekt prof. Marcin Moniuszko.

Jak przypomniał Rektor dokonania prof. Bielawca są ogromne i warte spisania w wielotomowej biografii.

Prof. Michał Bielawiec urodził się 20.04.1927 r. we wsi Peńskie.

• Dyplom lekarza otrzymał w 1952 r.
• stopień doktora medycyny uzyskał w 1961 r.,
• docenta w 1967 r.,
• a tytuł profesora otrzymał w 1976 r.

Od 1970 r. do 1997 r. pełnił funkcję Kierownika Kliniki Hematologii Akademii Medycznej w Białymstoku. W trakcie swojej kariery zawodowej uzyskał:

• I stopień specjalizacji z chorób wewnętrznych (1954),
• II stopień (1957),
• specjalizację w dziedzinie organizacji ochrony zdrowia (1958).

Prof. dr hab. Michał Bielawiec był wielokrotnie nagradzany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za swoją działalność naukowo-dydaktyczną oraz odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

Źródło: Medyk Białostocki