Wisława Szymborska jako figurka z klocków Lego. Tak firma uczciła Światowy Dzień Poezji

Małgorzata Puzyr
Małgorzata Puzyr
Znana firma klocków uhonorowała Wisławę Szymborską. Polska noblistka jako figurka LEGO
Znana firma klocków uhonorowała Wisławę Szymborską. Polska noblistka jako figurka LEGO fot. Facebook/Lego
Z okazji Światowego Dnia Poezji firma Lego wypuściła na rynek klocki z Wisławą Szymborską. Z klocków przygotowano scenkę z polską noblistką w roli głównej. Jak się prezentuje?

Już od 23 lat, 21 marca obchodzimy
Światowy Dzień Poezji. Święto ma na celu promocję poezji na świecie oraz jej twórców. Dodatkowo, rok 2023, decyzją polskiego Senatu, został ustanowiony rokiem Wisławy Szymborskiej. Noblistka 2 lipca świętowałaby swoje setne urodziny.

Z tej okazji najbardziej znany na świecie producent klocków - firma Lego - postanowiła uhonorować polską noblistkę.

Pojawił się nowy zestaw klocków, który umożliwia ułożenie scenek z Wisławą Szymborską w roli głównej. Figurka występuje w zestawie z biblioteczką.

To nie pierwszy raz, kiedy Lego wypuszcza zabawki z podobiznami znanych osób. W podobny sposób doceniono już takich mistrzów pióra jak: William Szekspir czy Ernest Hemingway.

Kim była Wisława Szymborska?

Polska poetka Wisława Szymborska, a właściwie Wisława Maria Szymborska-Włodek to laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 1996 roku. Była założycielką Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i członkinią Polskiej Akademii Umiejętności, a także damą Orderu Orła Białego.

Od wczesnych lat dziecięcych Wisława Szymborska mieszkała w Krakowie, gdzie debiutowała w 1945 roku na łamach "Dziennika Polskiego" wierszem "Szukam słowa". W 1952 roku w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik" wydała pierwszy tom poetycki "Dlatego żyjemy", w tym samym roku została członkinią Związku Literatów Polskich.

W latach 1953–1966 była kierowniczką działu poezji tygodnika "Życie Literackie", następnie w latach 1967–1981 publikowała w nim felietony "Lektury nadobowiązkowe", które pisała do 2002 roku. W 1983 roku nawiązała współpracę z "Tygodnikiem Powszechnym". Od 1988 była członkinią PEN Clubu, a od 2001 członkinią honorową Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury.

Polecjaka Google News - Portal i.pl
od 16 lat

lena

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wideo

Komentarze 9

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

A
Ala ma kota
Wisława Szymborska dziś byłaby klasycznym przykładem ruskiej onucy :)
o
ola
22 marca, 15:47, Demaskator życiorysów:

15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."

22 marca, 16:42, demaskator demaskatora:

No i co ?

22 marca, 17:38, Demaskator życiorysów:

Jak to co? Załgana noblistka i oportunistka czasów.

22 marca, 18:29, Staś:

Opłakiwała by Naczelnika , ale Naczelnik w 1953 roku miał tylko 5 latek . !

Wisława Szymborska to dziś klasyczny przykład ruskiej onucy :)

j
jurek55
Rzydowskie kółko wzajemnej adoracji. Przy jednym stole wynalazca dynamitu, mordercy, oszuści i wyzyskiwacze. Niech sobie nawet medale z buraków dają, nic mi do tego. Swojej hańby nie oszukają.
S
Staś
22 marca, 15:47, Demaskator życiorysów:

15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."

22 marca, 16:42, demaskator demaskatora:

No i co ?

22 marca, 17:38, Demaskator życiorysów:

Jak to co? Załgana noblistka i oportunistka czasów.

Opłakiwała by Naczelnika , ale Naczelnik w 1953 roku miał tylko 5 latek . !

S
Staś
No , podobna jak nic . !
D
Demaskator życiorysów
22 marca, 15:47, Demaskator życiorysów:

15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."

22 marca, 16:42, demaskator demaskatora:

No i co ?

Jak to co? Załgana noblistka i oportunistka czasów.

d
demaskator demaskatora
22 marca, 15:47, Demaskator życiorysów:

15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."

No i co ?

D
Demaskator życiorysów
15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."
D
Demaskator życiorysów
15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu ,,Ten dzień”…

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi.

Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie?

Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie.

Nie podejdę, nie otworzę drzwi.

Czy to ranek na oknami, mroźna skra

tak oślepia, że dokoła patrzę łzami?

Czy to zegar tak zadudnił sekundami.

Czy to moje własne serce werbel gra?

Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów,

brak pewności jest nadzieją, towarzysze...

Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć -

muszę czytać z pochylonych głów.

Jaki rozkaz przekazuje nam

na sztandarach rewolucji profil czwarty?

- Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty!

Wzmocnić warty u wszystkich bram!

Oto Partia - ludzkości wzrok.

Oto Partia: siła ludów i sumienie.

Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie.

Jego Partia rozgarnia mrok.

Niewzruszony drukarski znak

drżenia ręki mej piszącej nie przekaże,

nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże.

A to słusznie. A to nawet lepiej tak."
Wróć na i.pl Portal i.pl