Światowy Dzień Uchodźcy. Fakty o Ukraińcach, którzy są w Polsce

Każdego roku w dniu 20 czerwca na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Uchodźcy. Zgodnie z Konwencją ONZ dotyczącą uchodźców z 1951 r. uchodźca to osoba, która uciekła z kraju ojczystego z powodu „uzasadnionej obawy przed prześladowaniem z powodu swojej religii, rasy, narodowości, przynależności do określonej społeczności lub poglądów politycznych". Światowy Dzień Uchodźcy ma na celu budowanie więzi i zrozumienia dla ich problemów oraz pomoc w odbudowie życia.

Tegorocznym mottem Światowego Dnia Uchodźcy są słowa: „Ktokolwiek, cokolwiek, kiedykolwiek. Każdy ma prawo szukać bezpieczeństwa”. To oznacza, że każdy uchodźca powinien być przyjmowany i traktowany z godnością bez względu na miejsce urodzenia, pochodzenie, rasę czy religię. Święto to upamiętnia siłę i odwagę ludzi, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju, aby uniknąć konfliktu, terroru czy prześladowań. Co wiemy na temat ukraińskich uchodźców mieszkających w Polsce?

Według danych UNHCR, Polska gości ponad 1,1 miliona uchodźców z Ukrainy. W tej chwili w samej Warszawie mieszka około 200 tys. obywateli Ukrainy, choć jeszcze w kwietniu liczba ta sięgała 300 tys. Oznacza to, że coraz więcej przesiedleńców wraca na Ukrainę, a ci, którzy zostali to najczęściej kobiety, przeważnie z dziećmi, które mają w Polsce bliskich znajomych lub rodzinę.

Dziś w Warszawie mieszka około 60 tys. ukraińskich dzieci, ale ze szkół czy przedszkoli korzysta jedynie jedna trzecia z nich, dlatego kwestia zadbania o naukę i opiekę dla nich to jedno z najważniejszych wyzwań na najbliższy czas – bowiem strefy, w których dzieci mogą bawić się i uczyć są też potrzebne, by ich rodzice mogli w tym czasie poświęcić się pracy.

Wśród trzech krajów, poza granice których uciekła największa liczba ludzi, znajduje się Wenezuela, w której zapaść ekonomiczna kraju jest główną przyczyną migracji. W przypadku pozostałych dwóch - Syrii i Ukrainy - głównym motywem wyjazdu są toczące się tam konflikty zbrojne.

Pamiętajmy, że trzymając nasze drzwi i serca otwarte dla uchodźców, możemy dać im szansę na wykorzystanie ich energii i talentów w znaczący sposób, który ostatecznie przyniesie korzyści nam wszystkim.