Rodzice pożegnali w Tarnowie dzieci, które zmarły przed swoimi narodzinami. Wzruszająca uroczystość w Mościcach w Dniu Dziecka Utraconego

Prawo daje obecnie rodzicom możliwość pochowania swojego dziecka, które urodziło się martwe, bez względu na czas trwania ciąży. Nie wszyscy, z różnych względów, korzystają z tej możliwości, przez co ciała dzieci martwo urodzonych pozostają w szpitalu.

Te, od kilku lat, kiedy to na cmentarzu komunalnym w tarnowskich Mościcach powstało specjalne miejsce, mają organizowany wyjątkowy pochówek. Jego termin nie jest przypadkowy, gdyż 15 października przypada Dzień Dziecka Utraconego.

Tym razem do zbiorowej mogiły-pomnika złożona została urna z prochami w sumie 107 dzieci, które zmarły przed narodzeniem w obu tarnowskich szpitalach. Uroczystość poprzedziła msza św. sprawowana przez biskupa Artura Ważnego w intencji rodziców, którzy stracili dziecko w wyniku choroby, poronienia, aborcji, porodu przedwczesnego lub w inny sposób.

- Wspólnie dojrzewamy do tego, aby ten wymiar naszego życia, który jest dosyć tajemniczy, bo związany z umieraniem, z odchodzeniem jeszcze bardziej rozświetlić. Przez wieki różnie z tym bywało, ale widzimy, jak bardzo jest to potrzebne. To są te rany, o których mówi papież Franciszek: „odnajdź ranę i ulecz ją!”. I kościół to teraz rozpoznaje - tłumaczy biskup Ważny.

Uroczystość gromadzi co roku wielu rodziców i ich bliskich, którzy przeżyli bolesną stratę. W przypadku niektórych nie jedną, ale wielokrotną, o czym świadczą m.in. wypisywane przez nich karteczki z imionami utraconych dzieci lub nadanymi im czułymi określeniami. Zostały one odczytane w trakcie niedzielnej ceremonii, a następnie złożone razem z urną do mogiły, dołączając do długiej listy tarnowskich „aniołków”, z którą można się zapoznać na Wirtualnej Księdze Pamięci znajdującej się na stronie fundacji Opes139.

Dzieci te nazywamy utraconymi, a bp Artur Ważny woli je nazywać odkrywanymi. Tłumaczy, że poprzez złożenie ich szczątków i symbolicznie ich imion w grobie wydobywamy ich tożsamość, żeby mogły pełnić misję na tym świecie.

- Ze strony Pana Boga one zawsze tę tożsamość miały. Natomiast ze strony naszej potrzebują nabrać takiego kształtu ludzkiego, bo czasem ta strata jest taka niejasna do końca, niewyobrażalna. Bo nie było twarzy, którą można było zobaczyć i imion, które można będzie wypowiedzieć. A tutaj właśnie przez ten pochówek, przez to schowanie tych dzieci do grobu, my je ukazujemy tym rodzicom i one właśnie w sposób szczególny na nowo się z nimi spotykają, już w takim świętym obcowaniu. Jak te błogosławione dzieci Ulmów, a zwłaszcza to malutkie pod sercem - mówi bp Artur Ważny

Tarnowski Pomnik Dziecka Utraconego ma formę namiotu z promieni wychodzących od dziecka umieszczonego 3 metry nad ziemią. Można do niego wejść, aby pomodlić się i porozmawiać z utraconym dzieckiem. Spośród innych grobów na cmentarzu w Mościcach wyróżnia go to, że poza kwiatami i zniczami, rodzice składają przy nim zabawki, przytulanki, serduszka i figurki aniołków.