Pałac Schoenów w Sosnowcu - budynek zachwyca architekturą. Przypałacowy park to świetne miejsce na spacer. Zobacz ZDJĘCIA

Okazały, neobarokowy pałac w Sosnowcu został wybudowany przez Ernsta Schoena. Budynek jest otoczony parkiem, a wzniesiono go wzdłuż północnego krańca przędzalni czesankowej – oddziału sosnowieckiego zakładu włókienniczego.

- Potomkowie niemieckich przemysłowców, bracia Ernst i Franz Schoenowie przybyli do Sosnowca z Werdau w Saksonii w 1875 roku. W niewielkiej wówczas miejscowości, leżącej na zachodniej rubieży Imperium Rosyjskiego, wybudowali dwie fabryki włókiennicze: przędzalnię wełny czesankowej na Środulce – przy ulicy Chemicznej oraz przędzalnię wełny wigoniowej przy obecnej ulicy 1 Maja – czytamy na stronie internetowej Muzeum w Sosnowcu.

Budynek ma cztery kondygnacje, zaś elewacje są bogato zdobione sztukaterią. Wśród zdobień przeważają liście i owoce dębu z monogramem "S".

- Na przestrzeni lat pałac był wielokrotnie przebudowywany, stąd nie zachował się jego pierwotny układ wnętrz, nie uległa jednak zmianie jego zasadnicza bryła z charakterystycznymi, narożnymi basztami. Pierwotnie fasada pałacu znajdowała się od strony kolei. W okresie międzywojennym przeniesiono ją na stronę południową, na miejsce wyburzonej, okazałej oranżerii – czytamy na stronie muzeum.org.pl.

Na parterze mieściły się pomieszczenia reprezentacyjne. Znajdowała się tu owalna sień, którą również bogato ozdobiono sztukaterią. Prowadziła do węższego westybulu, w którym umieszczono damską i męską garderobę.

- Następnie wchodziło się do głównego holu będącego rodzajem dziedzińca wewnętrznego. Na wprost sieni znajduje się wejście prowadzące niegdyś do 50-osobowej jadalni połączonej z otwartą na taras loggią. Stąd przechodzono do pokoju bilardowego i bufetowego. Po lewej stronie holu znajdowała się sala balowa z wystrojem w stylu neorokokowym, a z niej wchodzono do oranżerii. Pokój dla pań utrzymany był w stylu angielskim, a pokój dla panów urządzono w stylu mauretańskim. Pierwsze piętro pałacu mieściło sypialnie i prywatne pokoje właściciela – opisuje sosnowieckie muzeum.

Drugie piętro mieściło pokoje służby, pomieszczenia gospodarcze, a także częściowo pokoje gościnne.

Park zajmuje obecnie powierzchnię 5,6 ha. Zachowały się w nim zniszczone groty skalne, a także fragmenty pagórków i pozostałości po kamiennej balustradzie.

- Układ dawnych alejek został w przeważającej części całkowicie zatarty. Największym walorem parku jest okazały drzewostan. Można w nim podziwiać różnorodne gatunki drzew, wśród których na szczególną uwagę zasługują: klony pospolite i srebrzyste, kasztanowce zwyczajne, dęby czerwone, skrzydłorzechy kaukaskie, więzy szypułkowe, jesiony wyniosłe – wylicza Muzeum w Sosnowcu.

Aż 11 drzew w przypałacowym parku to pomniki przyrody, a większość z nich ma ok. 100 lat. Szczególną uwagę zwraca tulipanowiec amerykański. Najbardziej efektownie wygląda w maju – w okresie kwitnienia.

- Starodrzewy stanowią idealne siedliska dla ptaków, wśród których dominują: gołębie grzywacze, sikory; modra i bogatka, zięby i kosy. Park jest oazą dla małych zwierząt, szczególnie wiewiórek, a także miejscem wypoczynku dla mieszkańców aglomeracji. Zachwyca urodą o każdej porze roku – dodaje sosnowieckie muzeum.