Dworzec Główny we Wrocławiu odkrywa swoje sekrety. Byliśmy tam, gdzie mało kto może wejść! Zobaczcie tajemnicze zakamarki

Każdy wrocławianin odwiedza Dworzec Główny, jednak niewielu z nich miało okazję odwiedzić wszystkie jego zakamarki. Jakie tajemnice skrywa Sala Cesarska, kto urzędował w Gmachu Sesyjnym oraz jakie pamiątki po dawnych czasach można zobaczyć w drodze na peron? Sprawdź szczegóły!

Dworzec Wrocław Główny wybudowano w latach 1855-57 według projektu królewskiego budowniczego Wilhelma Grapowa w stylu gotyku Tudorów. W latach 30. XX w. Sam dworzec podczas wojny został praktycznie nietknięty, głównie przez jego ogromne znaczenie dla państwa i armii w tamtych czasach.

Gruntowna modernizacja Dworca zakończona w 2012 roku ujawniła kolejne jego sekrety. Wspaniałe sale z interesująca historią zostały odnowione, niestety nie wielu mieszkańców ma okazje zobaczyć je na własne oczy.

W Sali Sesyjnej zobaczymy charakterystyczny strop kasetonowy, wsparty imponującymi łukowatymi portalami. Sala była miejscem obrad dla zarządu kolei, nic więc dziwnego, że zadbano o jej elegancję. Obecnie salę można zobaczyć od czasu do czasu podczas specjalnych wydarzeń.

Zobacz najpiękniejsze sale ukryte na Dworcu Głównym we Wrocławiu:

Sala Cesarska to zdecydowanie unikatowe pomieszczenie w tym zabytkowym gmachu. Drewniany strop z mnóstwem malowideł i misternie odtworzonych wzorów i polichromii był dawniej miejscem przeznaczonym dla Cesarza Wilhelma II oraz jego małżonki augusty Wiktorii. Malowidła w tej sali mają alegoryczne znaczenie, wręcz propagandowe, ponieważ nawiązują do ówczesnej władzy i propagandy Niemieckiej Rzeszy.

Więcej o historii Sali Cesarskiej znajdziecie w filmie:

Mimo, że do zabytkowych pomieszczeń nie można wejść, wciąż z łatwością możemy podziwiać odrestaurowane elementy architektury dworca. Odtworzone sufity poczekalni znajdziemy w dworcowych restauracjach, a jeśli spojrzymy na chodnik na bocznym placu dworca odkryjemy szyny kolejowe, które dawniej przecinały główny hol poczekalni.

Warto więc czasem podnieść głowę znad smatrfona i spróbować dostrzec detale i świadectwa imponującej historii tego budynku. Kto, wie, może następnym razem biegnąc przez perony dostrzeżesz wyrzeźbione smoki lub poniemieckie napisy?