Późne ojcostwo

Jestem 50-letnim rozwodnikiem. Przez ostatnie 10 lat żyłem nobliwie i samotnie. Myślałem, że w moim życiu nic znaczącego już się nie wydarzy. Teraz znów się czuję młody i szczęśliwy. Poznałem wspaniałą dziewczynę, z którą bardzo się kochamy. Wkrótce zostanę ojcem! Czy nie jestem na to zbyt stary? Moja wybranka ma tylko 27 lat. Planujemy małżeństwo. Czy nie dzieli nas zbyt duża różnica wieku? Dlaczego wybrała "staruszka"? SEBASTIAN

Sebastianie, od razu chciałbym Cię zapewnić, że niemal każdy zdrowy mężczyzna jest płodny do późnej starości, a jeśli przydarzy mu się "spóźnione" ojcostwo i - lub - małżeństwo, są one zwykle bardziej dojrzałe niż w przypadku mężczyzn młodszych. Zdobyte w życiu doświadczenie pozwala mężczyźnie w starszym wieku budować relacje w nowym związku w sposób spokojny, rozsądny i wyważony, a także odpowiednio - z dobrym skutkiem - zająć się wychowywaniem i kształceniem potomka.

Niesłychanie pozytywny wpływ na udane życie rodzinne wywiera stabilizacja zawodowa i społeczna "staruszka", którą mężczyzna zwykle osiąga po czterdziestce. Będąc w tym wieku, zazwyczaj może zapewnić lepszy byt rodzinie, niż kiedy był młodszy, a także poświęcić jej dużo więcej uwagi i czasu. Co równie ważne, jeśli nie najważniejsze - mężczyzna najczęściej dopiero w wieku starszym osiąga pełnię dojrzałości emocjonalnej. Dzięki temu przestaje koncentrować się głównie na swoich potrzebach i staje się prawdziwą opoką dla rodziny, otaczając swoją żonę i dzieci dojrzałą miłością i troskliwą opieką.

Dlaczego młode kobiety wybierają na partnerów życiowych panów w tzw. słusznym wieku? Niektórzy uważają, że wynika to z poszukiwania przez nie osoby stanowiącej symbol ojca. Partner jest nieświadomym substytutem rodzica, który przestał pełnić dawne role, a bliski z nim związek jest już niemożliwy. Dotyczy to zwłaszcza dziewczyn silnie związanych emocjonalnie z dominującym męskim rodzicielem. Według innych największe znaczenia ma poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, które może zapewnić kobiecie starszy partner. Zasobne konto to naj-lepsza gwarancja dostatniego bytu rodziny.

Trzeba jednak pamiętać o możliwych niedogodnościach takiego związku. Problem może budzić na przykład niedopasowanie intelektualne małżonków, a także ich odmienne poglądy. Przeszkodą mogą też być nieakceptujące się środowiska, z których się oboje wywodzą. W takich związkach nie bez znaczenia są różnice w potrzebach seksualnych, które wynikają z fizjologii związanej z wiekiem małżonków. Mężczyzna odczuwa największą "wolę bożą" - i jest najsprawniejszy - w drugim i trzecim dziesięcioleciu życia, po czym jego wydolność i chuć powoli słabną. Kobieta zaś leniwie rozbudza swoje libido od pokwitania do przekwitania, przy czym szczyt aktywności osiąga około czterdziestki. Największe różnice w tej materii mogą wystąpić, gdy ona kończy czwartą dekadę życia, a on zbliża się do siedemdziesiątki. Na szczęście jednak są dziś leki, które mogą sprawić, że "staruszek" znów stanie się w alkowie jurnym niemalże osiemnastolatkiem!

Sebastianie! Moim zdaniem możesz zostać ojcem nawet w 55. roku życia; uważam również, że nie dzieli Was zbyt duża różnica wieku. Na szczęśliwy związek nigdy nie jest za późno! Musisz jednak liczyć się z tym, że popychając kiedyś w parku wózek z potomkiem, możesz czasem usłyszeć: "Jakiego ślicznego ma pan wnuka!". Małżeństwo młodej kobiety ze starszym mężczyzną i ojcostwo po pięćdziesiątce mogą być bardzo udane. Tego Wam życzę.