Artur 2,5 roku

Mama Artura: Nigdy nie zapomnę chwili, w której dowiedziałam się, że mój syn ma Chorobę Hirschsprunga. Czułam wtedy wszechogarniający ból, a moja nadzieja na zdrowie dziecka legła w gruzach. Odzyskałam ją dopiero w momencie, kiedy lekarze poinformowali mnie, że jest możliwość leczenia Artura poprzez wyłonienie kolostomii. Obecnie stomia w żaden sposób go nie ogranicza. Na co dzień jest bardzo pogodnym i aktywnym dzieckiem – skacze, biega, tańczy, chodzi na plac zabaw i basen gdzie bawi się z innymi dziećmi.
Stomia u Artura ma mieć charakter czasowy, nie mam jednak stuprocentowej pewności jak ostatecznie potoczą się losy.

Lilianka: 4 lata

Mama Lilianki: O potrzebie wyłonienia stomii u Liliany dowiedziałam się kilkanaście godzin po jej narodzinach. Lekarze stwierdzili złożone wady wrodzone, o których w czasie trwania ciąży nie wiedziałam - m.in. brak odbytu (Liliana posiadała przetokę, przez co oddała smółkę do układu moczowego). Jej życie było zagrożone sepsą więc konieczna była operacja.Na początku nie chcieliśmy, aby ktokolwiek wiedział, że córka ma stomię. Staraliśmy się maksymalnie zamaskować woreczek stomijny. Z czasem dotarło do nas, że nie ma to sensu i nie ma się czego wstydzić. Dlaczego mielibyśmy ukrywać przed otoczeniem, czym jest stomia, jak funkcjonuje i z czym wiąże się jej posiadanie? Zdecydowaliśmy, że nie będziemy unikać informowania, że Liliana ma stomię.
Lilianka to jeden wielki wulkan energii. Jest tak samo żywiołowa, jak inne dzieci bez stomii. Stomia
w żaden sposób jej nie ogranicza. Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że funkcjonuje lepiej od innych maluchów. Dzieci w jej wieku dopiero zaczynają uczyć się korzystać z toalety, mają z tym problem. Liliana nie ma tego problemu, ma woreczek i dzięki temu czasami może więcej. Nie musimy zatrzymywać się z nią w czasie potrzeby skorzystania z toalety, kiedy wyruszamy w podróż lub idziemy na zakupy.

Lilianka: 4 lata