Falujący następca Almery

Płyta podłogowa zastosowana w kompaktowym Nissanie to wydłużona wersja platformy B koncernu Renault/Nissan, opracowanej dla Nissana Micry i wykorzystywanej także w Renault Clio i Nissanie Note.
Tiidę zaprojektowano jako model ogólnoświatowy. Jest sprzedawana w Europie, Chinach, Australii, Azji, Ameryce Południowej oraz w Ameryce Północnej i Japonii (jako Nissan Versa). Samochody przeznaczone na rynek europejski są produkowane w Meksyku.

Kompaktowego Nissana trudno uznać za auto rewolucyjne pod względem stylizacji nadwozia. Tiida nie wyróżnia się z tłumu pojazdów, ale sami konstruktorzy przyznali, że podczas projektowania nie tworzyli "czegoś nowego, czegoś radykalnego, czegoś, co będzie przygodą". Zachowawczy styl może podobać się osobom szukającym bardziej konwencjonalnego samochodu.

Tiida oferowana jest jako 5-drzwiowy hatchback i sedan. Wersja 4-drzwiowa ma bagażnik o przyzwoitej jak na segment C pojemności, wynoszącej 500 l (dla porównania w Fordzie Focusie sedan - 537 l, Oplu Astra III sedan - 490 l, w Fiacie Linea - 500 l).

Przednie fotele są miękkie i mają szerokie siedziska, co zapewnia komfort podróżowania. Zamontowano je blisko drzwi (uchwyty służące regulacji wysokości i pochylenia oparć umieszczono od strony dźwigni zmiany biegów), dzięki czemu na wysokości ramion jest sporo miejsca.

Brak poziomej regulacji kierownicy sprawia, że kierowcy trudno jest zająć optymalną pozycję. Jeśli przysuniemy się bliżej, dotykamy kolanem do kluczyka albo obudowy panelu centralnego. Jeśli siądziemy dalej, będziemy mieć więcej miejsca na nogi, ale kierownicę będziemy trzymać w wyciągniętych rękach.
Plus należy się Tiidzie za schowki. Ten z przodu, przed pasażerem, jest spory (ponad 11 l), dzięki czemu mieści dużo drobiazgów. Część z nich można umieścić w podłokietniku lub niewielkich schowkach powyżej radia i dźwigni zmiany biegów. W zależności od wersji, dostępne są jeszcze pojemnik na okulary słoneczne oraz kieszenie na mapy na tylnej powierzchni przednich foteli.

Widoczność do przodu jest dobra m.in. dzięki zastosowaniu niewielkich szybek w rozwidlonych słupkach przednich. Obserwowanie tego, co dzieje się z tyłu, też nie sprawia większych kłopotów.

Bagażnik pozwala na swobodne spakowanie się na wakacyjny wyjazd. Ustawianie bagażu nieco utrudniają nadkola wnikające do wnętrza. Przydałby się też uchwyt do zamykania pokrywy. Jego brak powoduje, że po deszczu łatwo jest ubrudzić ręce.

Pod maską testowanego przez nas Nissana pracował silnik 1,6 l o mocy 110 KM. To słabsza z dwóch jednostek benzynowych, z jaką Tiida oferowana jest w Polsce (do wyboru także 1,8 l/126 KM). Zapewnia przyspieszenie do setki w 11,1 sekundy i pozwala jechać z prędkością do 186 km/h. Silnik mógłby być lepiej wyciszony. Dźwięk jego pracy zaczyna przeszkadzać przy ok. 3400 obr./min.

Zanotowane zużycie paliwa wyniosło w trasie 6,2 l/100 km, a w mieście 9,1 km/100 - o 0,5 i 0,2 l więcej niż podaje producent. 5-stopniowa, ręczna skrzynia biegów mogłaby być bardziej precyzyjna. Zdarzały się kłopoty z szybkim wybraniem "trójki" i "piątki".

Zawieszenie zestrojono miękko, dzięki czemu nieźle tłumi nierówności drogi, ale samochód ma tendencję do przechylania się w zakrętach. Tiida 1.6 w nieźle wyposażonej wersji Acenta kosztuje 55 700 zł.