Złamanie może być zamknięte lub otwarte, z przemieszczeniem lub bez przemieszczenia. Przy złamaniu zamkniętym kość ulega złamaniu, ale nie przebija skóra, jak ma to miejsce przy złamaniu otwartym.
Przy złamaniu bez przemieszczenia kość ulega złamaniu, ale jej części pozostają na swoich miejscach. Przy złamaniu z przemieszczeniem fragmenty kości przesuwają się względem siebie. Ponieważ przemieszczenie można stwierdzić tylko po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego, choremu należy ostrożnie udzielać pierwszej pomocy.
W pierwszej kolejności trzeba wezwać pogotowie ratunkowe. Czekając na przyjazd lekarza, lepiej nie ruszać poszkodowanego, jeśli nie jest to konieczne. Nie należy prostować wykręconej kończyny ani sprawdzać, jak poważne jest złamanie. Kończynę należy unieruchomić, ale w takiej pozycji, w jakiej się znajduje, nie wolno próbować samodzielnie nastawiać kości. W przypadku złamania kości długich, trzeba unieruchomić unieruchomić tę kość i dwa sąsiednie stawy. Jeśli do złamania doszło w stawie, należy unieruchomić ten staw oraz dwie sąsiadujące z nim kości.
Unieruchomienie powinno polegać na usztywnieniu, można złamaną kończynę ułożyć na desce lub kiju
i niezbyt mocno obwiązać. W ostateczności, gdy nie ma niczego odpowiedniego pod ręką, wystarczy lekko przywiązać złamaną nogę do drugiej. Uszkodzone ramię najlepiej umieścić na temblaku, który można zrobić nawet z odpowiednich części garderoby. Unieruchomienie Unieruchomienie złamanej kości jest ważne, ponieważ podczas poruszania kończyną odłamki kości mogą się przemieścić względem siebie, a czasami nawet kruszyć się dalej, co powoduje powstanie jeszcze większych urazów.
W przypadku złamania otwartego, kiedy pęknięta kość przebija skórę, pod żadnym pozorem nie należy
próbować wpychać wystających kości do rany. Jeśli istnieje taka możliwość, trzeba tylko ranę przykryć
jałowym opatrunkiem, starając się nie przemieścić odłamków kostnych.
Złamaniu kości zazwyczaj towarzyszy ból, poszkodowany może też stracić przytomność lub przestać oddychać (złożoność kontuzji może być bardzo duża), trzeba więc liczyć się z koniecznością podjęcia reanimacji. Jeśli z ofiarą jest kontakt, nie ma potrzeby stosowania dodatkowych działań.
Poszkodowanemu warto zapewnić ciepłe okrycie, jeśli jest to konieczne (np. śnieg i mróz na dworze), warto też z nim porozmawiać i uspokoić, bo przeżywa wielki stres. Dalsze działania należy pozostawić fachowym służbom medycznym.
CZYTAJ TEŻ:
Urazy kręgosłupa - pierwsza pomoc
Osteoporoza - złodziej kości nie tylko u kobiet po menopauzie
Aminokwasy potrzebne organizmowi do prawidłowego funkcjonowania
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
